ការចូលរៀននៅមហាវិទ្យាល័យដើម្បីទទួលបានជោគជ័យគឺមិនមែនជានិយមន័យត្រឹមត្រូវ ទៀតទេ។ ចំណេះដឹងពីជីវិតពិតនៅក្នុងសង្គមពេលខ្លះមានប្រយោន៍ជាងទ្រឹស្តីដែលបានរៀននៅក្នុងសាលាទៀតផង។ជាពិសេសនៅក្នុងអាជីវកម្មអ្នកចាប់ផ្តើមកាន់តែឆាប់ការប៉ះទង្គិចកាន់តែលឿន។

តាន់គឺជាក្មេងប្រុសម្នាក់ដែលខ្ញុំស្គាល់នៅភ្នំពេញ វាជាលើកដំបូងនៅ ពេលដែលខ្ញុំបានជួបគាត់ គឺរូបរាងជាក្មេងមិនទាន់គ្រប់អាយុម្នាក់ និងមានលក្ខណៈមិនច្បាស់លាស់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយអ្វីដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងបំផុតនោះគឺនៅពេលដែលខ្ញុំដឹងថាគាត់ទើបនឹងកើតក្នុងឆ្នាំ 2000 តែពេលនេះគាត់គឺជាម្ចាស់ហាងជួសជុលនិងហាងលក់គ្រឿងបន្លាស់ទូរស័ព្ទដ៏ល្បីមួយនៅភ្នំពេញ ។ ពីអ្នកទទួលភ្ញៀវ,រហូតក្លាយជាអ្នកគ្រប់គ្រងបុគ្គលិក! ខ្ញុំពិតជាកោតសរសើរ។

តាមពិតទៅនៅពេលខ្ញុំនៅវិទ្យាល័យខ្ញុំបានទិញលក់ទូរស័ព្ទ។ ខ្ញុំមានជំនាញក្នុងការទិញម៉ាស៊ីនទូរស័ព្ទដែលប្រើរួចនិងជួសជុលដោយខ្លួនឯងហើយលក់វា ក្នុងតម្លៃខ្ពស់។ខ្ញុំតែងតែទៅរកទិញកាសនិងគ្រឿងបន្លាស់នៅតាមហាងលក់ទូរស័ព្ទចាស់ៗ ហើយលក់វាតាមអ៉ីនធឺណេតដូច្នេះបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំក្នុងតំបន់នោះគឺល្អគួរសម។
''ចុះហាងនេះតើអ្នកបើកបានរយៈពេលប៉ុន្មាន?ខ្ញុំក៏សិក្សាមុខជំនួញនោះដែរតែខ្ញុំកំពុងធ្វើការឱ្យក្រុមហ៊ុនមួយ។ ខ្ញុំចង់ចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មផ្ទាល់ខ្លួនតែខ្ញុំមិនហ៊ានធ្វើវាទេ ''

ខ្ញុំបានបើកវាមួយរយៈកន្លងមកបន្ទាប់ពីបទពិសោធន៍នៃការសង្កេតមើលនៅ តាមហាងលក់ទូរស័ព្ទ វាក៏មានអតិថិជនជាច្រើនដែលបានទិញរបស់របរដែល ខ្ញុំលក់ដូច្នេះ ខ្ញុំមើលឃើញពីភាពខ្លាំងរបស់វាទៅថ្ងៃមុខហើយខ្ញុំក៏លក់។

តាន់ញញឹមពេលកំពុងជជែកលេងជាមួយខ្ញុំហើយបោះពុម្ពវិក័យប័ត្រលក់អោយអតិថិជនបណ្ដើរ។ ការៀបរាប់របស់តាន់ភ្លាមៗនោះធ្វើឱ្យខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើល។
តើអ្នកអាចបើកហាងនៅតាមផ្លូវបានយ៉ាងដូចម្តេចប្រសិនបើអ្នកមិនមានទំនុក ចិត្តលើសមត្ថភាពគ្រប់គ្រង និងបទពិសោធន៍នៅលើទីផ្សារ ?

យុវជនរូបនេះបានធ្វើការពិភាក្សាគ្នាអំពីរបៀបនាំចូលទំនិញ,របៀបរកទីផ្សារប្រកប ដោយប្រសិទ្ធភាព។ និងចំណេះដឹងជាក់ស្តែងល្អបំផុតដែលសង្ខេបដោយតាន់ធ្វើអោយខ្ញុំស្តាប់គ្រប់ពាក្យទាំងអស់។

បើប្រៀបធៀបនឹងអ្នកខ្ញុំគ្រាន់តែជាបុគ្គលិកការិយាល័យដែលមានប្រាក់ខែនិងពេលសម្រាកពីរ បីថ្ងៃតែប៉ុណ្ណោះ។គ្រាន់តែថ្ងៃស្អែកមិនបានទៅការិយាល័យនៅពេលដែរចូលទៅវិញត្រូវបានគេដកហូត ឬ បណ្តេញចេញភ្លាមៗ។ នៅក្នុងក្រុមហ៊ុន ៨ ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃធ្វើការដូចជាម៉ាស៊ីន ! ខ្ញុំចង់ក្លាយជាតាន់។

ការកស៊ីដោយខ្លួនឯងដឹងពីអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង រាល់ថ្ងៃដែលអ្នកក្រោកពីគេងយឺតក៏អាចនៅ គ្រប់គ្រងបុគ្គលិកដោយមិនចាំបាច់បើកហាងដោយផ្ទាល់។ នៅអាយុ ២០ ឆ្នាំតាន់មិនមានប្រាក់ភ្លាមៗនោះទេប្រាក់ចំណូលរបស់គាត់មិនច្រើនទេ តែវាក៏មិនតិចពេកដែរ។ មនុស្សគ្រប់គ្នាមានជំរើសផ្សេងៗគ្នា ប៉ុន្តែជំរើសរបស់តាន់ធ្វើអោយខ្ញុំកោតសរសើរ។

"តាមពិតខ្ញុំនៅក្មេងពេកសម្រាប់ជំនួញ" តាន់បើកកុំព្យូទ័រហើយនិយាយ "ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វីទាំងអស់"
"ខ្ញុំដឹងថាវាជារឿងលំបាកបំផុត,ព្រោះថាវាមានប្រភេទជាច្រើន និងលេខផ្សេងគ្នា,ប្រសិនបើ អ្នកមិនដឹងគឺវានិងត្រូវការខាតបង់ ជៀសមិនរួចទេ "។

តាន់បានចង្អុលទៅអេក្រង់កុំព្យូទ័រថា“ខ្ញុំត្រូវគ្រប់គ្រងលើផ្នែក Software, HangPopok POS Cloud System នេះដើម្បីដឹងថាតើឥវ៉ាន់ប៉ុន្មានដែរមាននៅក្នុងស្តុក ហើយបុគ្គលិកបន្លំរឺក៏អត់។ ប្រសិនបើអ្នកបើកហាងអ្នកគួរតែប្រើវា បើមិនដូច្នេះទេអ្នកនិងត្រូវទៅហាងជារៀងរាល់ថ្ងៃដើម្បី ត្រួតពិនិត្យបុគ្គលិកដូចជាការធ្វើការងានៅក្នុងក្រុមហ៊ុន។
វាជាការពិតដែលមានអ្វីៗជាច្រើនធ្វើឱ្យខ្ញុំសិក្សាខណៈពេលដែលខ្ញុំស្គាល់តែ Excel ខ្ញុំបានបង្កើតកម្មវិធីគ្រប់គ្រងការលក់ដែលខ្ញុំគិតថាមានតែអ្នកបច្ចេកវិទ្យាអាយធីប៉ុណ្ណោះដែរដឹង។

រសៀលនេះតាន់ត្រូវនាំចូលទំនិញដូច្នេះយើងបានបញ្ចប់ការសន្ទនាត្រឹមនេះ។
នៅតាមផ្លូវទៅផ្ទះខ្ញុំបានគិតអំពីរូបភាពរបស់ក្មេងប្រុសម្នាក់ដែលមានទេពកោសល្យ។ នេះគឺជាភ័ស្តុតាងដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំផ្លាស់ប្តូរគំនិតខ្ញុំហើយក៏ជាកំលាំងចិត្តជំរុញឱ្យខ្ញុំរត់លឿនផងដែរ។